Hakkımızda
Burdur Alaca Dokumaları Burdur Belediyesi İktisadi İşletme bünyesinde faaliyetlerine devam eden B’laca Markasıyla yöresel el emeğini tüm dünyaya taşıyan ve gelecek nesillere aktarılmasını planlayan bir sosyal projedir.
Alaca Dokuma
Alaca Dokuma
Burdur Alaca Dokumaları, 1950 yıllarına kadar ilin önemli bir geçim kaynağıydı. Alaca dokumasının canlanması, yeniden geçim kaynağı hâline gelebilmesi için çalışmalar sürdürülmektedir. Masa ve sehpa örtüleri, atkı, şal, sini bezi, göynek, peştamal, el bezi, peçete, peşkir vb. olarak üretilen alaca dokumaları, özgün moda tasarımı olarak piyasada yerini almaktadır. Günümüzde Burdur Belediyesi El Sanatları Merkezi kompleksinde mevcut tezgâhlarda Burdurlu hanımefendiler tarafından alaca dokumaları bütün güzelliği ile dokunmaya devam etmekte, turistlerin giyimine ve evlerine ayrı bir sanatsal estetik katmaktadır
Dokumacılık
Burdur’da dokumacılığın yaklaşık 300 yıllık bir geçmişi olduğu bilinmektedir. Burdur yöresinde mekikli ve kirkitli dokuma örnekleri tespit edilmiştir. Kirkitli dokumaları halı, hala (kilim) ve sumak olduğu özellikle hayvancılıkla geçinen Türkmenler tarafından dokunduğu, mekikli dokumalar olarak İbecik bezi, Dastar ve Burdur Alacasıdır.
Burdur’un en eski el sanatlarından birisidir. Burdur el sanatı 1950 senesine kadar önemli geçim kaynağı idi. Bilhassa “Burdur alacası” ve “Burdur bezi” adı verilen dokuma bezleri tezgâhlarda dokunurdu. Bugün sayılabilecek seviyeye indi. Şu anda Gölhisar ilçesinin İbecik köyünde “dastar” adı altında dokumacılık yapan ve geçimini bundan sağlayan birkaç aile bulunmaktadır. Yörük diyarı Burdur’un yaylalarında kurulan çadırların (kara çadır) keçi kılından dokunması geleneği az da olsa devam etmektedir. Ayrıca dokunan ürünler deve, üçgöllü ve kıvrımlı kilim çeşitleri, kara ve ala çul, torba, heybe ve tuz torbası, çuval ve harar, aba ve çaşır, turluk, yün çorap ve kabalak, ihram ve sofra bezi, çocuk kolanı ve deve kolanı, paldım olarak sıralanabilir.
İlimizde ayrıca Gölhisar ilçesi tarafında, genellikle Söğüt kasabası ve Bölme Pınar köyünde kamıştan hasır dokumacılığı yapılır. Evlerde kilimlerin altına bu dokunan hasırlar serilir. Bölgenin Yörük olması dolayısıyla bilhassa dağ köylerinde keçi fazlaca yetiştirilir. Keçinin kılından hem kara çadır hem de oturmak için çul yapılır.